ΠΟ Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 34 )
Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΚΟΣΜΑΣ

Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Εορτάζουμε σήμερα ως Χριστιανοί την σωτηρία μας και ως Έλληνες την Ελευθερία μας. Ζούμε το θαύμα της αποκαλύψεως του μυστηρίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, αλλά και το θαύμα της Παλιγγενεσίας του Ελληνικού μας έθνους.
Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Μυστήριο με άπειρο βάθος, το οποίο ως ορθόδοξοι Χριστιανοί νιώθουμε και δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό μας.
Αισθανόμαστε σήμερα ως πιστά μέλη της Εκκλησίας μας την άπειρη αγάπη του Θεού Πατέρα μας, ο οποίος χρησιμοποίησε σαν γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης την Παναγίας μας, για να κατέβει ο Σαρκωθείς Θεός ως άνθρωπος στη γη και να σώσει τον άνθρωπο.
Χαίρουμε και πανηγυρίζουμε γιατί πλέον όλοι μας, ως αμαρτωλοί, μπορούμε με την σάρκωση του Κυρίου μας να ελευθερωθούμε από την δουλεία της αμαρτίας, από την φθορά και τον θάνατο, να γίνουμε κατά χάριν Θεοί.
Χαίρουμε και δοξάζουμε τον Θεό μας, ευγνωμονούμε την Παναγία μητέρα μας για την ουράνια δωρεά.
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…»
Σήμερα όμως εορτάζουμε και την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της αναστάσεως και της απελευθερώσεως του δούλου γένους μας από τον βαρύτατο τουρκικό ζυγό των τετρακοσίων χρόνων.
Σήμερα, ο νους μας τρέχει από την πικρή κερκόπορτα της Βασιλεύουσας ως την γλυκειά ημέρα της αναστάσεως και της ελευθερίας της πατρίδος μας. Σκέπτεται την πικρή σκλαβιά, την απανθρωπιά των κατακτητών, το φρικτό παιδομάζωμα, τις ταπεινώσεις των αδελφών προγόνων μας, τις εκατόμβες των αγίων νεομαρτύρων, τα φρικτά μαρτύριά τους, τους ποταμούς των αιμάτων που χύθηκαν.
Σήμερα ο νους μας τρέχει στα κακοτράχαλα βουνά, στα λαγκάδια όλης της πατρίδος, στα νησιά μας τα μαρτυρικά, στις θάλασσές μας.
Βλέπουμε σαν λιοντάρια τους γενναίους προμάχους της ελευθερίας μας να τρέχουν στον θάνατο πολεμώντας, όπως στα Δερβενάκια, στα Ψαρά, στη Χίο, στη Γραβιά, στην Αλαμάνα, στο Σούλι, στο Ζάλογγο, στη Νάουσα, στο μαρτυρικό Μεσολόγγι μας. Τους θαυμάζουμε, τους καμαρώνουμε, τους χειροκροτούμε.
Όλοι ντύθηκαν την πανοπλία της ψυχικής τόλμης, για να γίνουν εθελοντές στον άγιο αγώνα, για να πεθάνουν και να μας χαρίσουν την δυνατότητα να αναπνέουμε ελεύθερο αέρα.
Είναι γεγονός πως ήταν άνθρωποι. Άνθρωποι με αδυναμίες κι αυτοί. Όμως δεν νικήθηκαν από τα πάθη τους. Κυριαρχήθηκαν από την άσβεστη δίψα της αρετής και της ελευθερίας. Πάλαιψαν με την στέρηση, την γύμνια, την πείνα και την δίψα. Δεν επαναστάτησαν για το «τι φάγωμεν η τι πίωμεν». Τα παραμέλησαν όλα – και την «αμαρτωλή ειρήνη» – για χάρη της ελευθερίας. Θυσιάστηκαν για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία.
Ποιός άλλος τόλμησε να σηκώσει χέρι κατά των Τούρκων; Οι φτωχοί ραγιάδες τόλμησαν. Γιατί αγαπούσαν την πατρίδα, την Ελλάδα και την ελευθερία της. Δεν άντεχαν άλλο την σκλαβιά. Και την ελευθέρωσαν. Όλοι μαζί κληρικοί και λαϊκοί, προύχοντες και λαός, αδελφωμένοι και συναθλούντες.
Ολόκληρο νέφος αρχιερέων, ιερέων, μοναχών, όπως ο μεγάλος μας πολιούχος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο μαρτυρικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’, ο Σαλώνων Ησαΐας, ο Ρωγών Ιωσήφ, ο καλόγερος Σαμουήλ, ο Αθανάσιος Διάκος, ο ηγούμενος Γαβριήλ του Αρκαδίου και αναρίθμητοι άλλοι, κατακρεουργήθηκαν για να φυτέψουν, να τροφοδοτήσουν και να προσφέρουν το δένδρο της Ελευθερίας και τους γλυκείς καρπούς του.
Κι όλοι αγωνίσθηκαν και νίκησαν στηριζόμενοι στην ορθόδοξο πίστη του Χριστού μας. Η εθνεγερσία ήταν «ουράνιος κίνησις», όπως λέει ο Γεώργιος Τερτσέτης. Φωτισμένη η ψυχή των σκλάβων από το αιώνιο φως του Χριστού και θρεμμένη με το αίμα των μαρτύρων της Εκκλησίας μας, ώρμησαν στην μάχη για την αποτίναξη του κατακτητού.
Το ράσο κρατούσε αναμμένη τη φλόγα της Πίστεως και της Ελευθερίας. Κάτω από τους θόλους των ναών, με το φως του καντηλιού, εμπρός στην εικόνα του Χριστού, της μεγάλης μητέρας της Παναγίας μας και των αγίων, ο παπαδάσκαλος του Κρυφού Σχολειού διαιώνιζε σταθερά την εθνική και ελληνική συνείδηση, θέριευε την ελπίδα της λευτεριάς. Έτσι ανατράφηκαν οι ήρωες, οι νεομάρτυρες, οι γίγαντες της θυσίας και της νίκης. Έτσι ανδρώθηκαν και ελευθέρωσαν την Ελλάδα.
Αγαπητοί, σήμερα, αυτή την διπλή γιορτή της Πίστεως και της Ελευθερίας, ας σταθούμε με ευγνωμοσύνη, με καρδιακή ευχαριστία. Ας ευχαριστήσουμε τον Λυτρωτή μας Χριστό, την Παναγία μας, αλλά και τους ενδόξους ήρωες της εθνεγερσίας μας. Μη φανούμε αχάριστοι.
Κάποιοι σήμερα, αυτοαποκαλούμενοι πολιτισμένοι και ελεύθεροι, μας προκαλούν, μας αναγκάζουν να αρνηθούμε τον ελευθερωτή Χριστό μας και το γνήσιο πνεύμα, το περιεχόμενο και το σκοπό της εθνεγερσίας μας.
Διαστρέφουν την γνήσια Ιστορία μας, θολώνουν τον Αγώνα των ηρώων μας, προσβάλουν τη Θυσία τους, δηλητηριάζουν τη νέα γενιά μας, την παραπληροφορούν.
Εμείς σήμερα, ας πάρουμε τις σωτήριες αποφάσεις μας. Όσοι θέλουμε να γίνουμε αυθεντικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Έλληνες, μην δεχθούμε να μας αγγίξουν οι υλόφρονες, υλιστικές και ανιστόρητες φωνές∙ φωνές που υπηρετούν σκοτεινούς σκοπούς.
Ας κλείσουμε στην καρδιά μας το γνήσιο φρόνημα και μήνυμα του 1821 κι ας το μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας, ηρωικό και γάργαρο.
Εύχομαι ο Χριστός και η Ελλάδα να γεμίζει την καρδιά μας για να επιτύχουμε τη σωτηρία και να μένουμε πάντοτε αδούλωτοι Έλληνες.

Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ